به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانون سردفتران و دفتریاران، «جلال عالم» دفتریار ۱۹ اردیبل برای دومین بار در سال ۱۴۰۲، قوه سبلان را فتح کرد. او که پیش از این ۴۷ بار قله سبلان را فتح کرده،آخرین صعود خود به این قله که از آن به “قله مقدس سلطان ساوالان” یاد می کند، را چنین روایت می کند:
قرارمان دوم شهریور ماه ساعت ۲۱:۳۰ بود. مسیر انتخابی ما، مسیر شمالشرقی بود که از آبگرم شابیل، در جنوب شهر لاهرود و جاده اردبیل به مشکینشهر شروع شده و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله می رسد. گروهی ۴ نفره بودیم که پنج شنبه شب با خودرو به طرف جاده مشکین شهر حرکت کردیم. شب داشت به نیمه می رسید که به آبدرمانی شابیل رسیدیم، ازدحام بود، موجی از کوهنوردان و گردشگرانی از خوزستان، دزفول، تهران و گیلان برای استفاده از آبدرمانی و برخی هم برای صعود به قله آمده بودند.
همه چیز برای صعود آماده بود، پاترول ها و لندورها برای سوار کردن کوهنوردان و عبور از مسیر صعب العبور، صف کوهنوردان برای سوار شدن و مایی که بند پوتینمان را محکم می کردیم.
۴۰ دقیقه مسیر سنگلاخی، سخت و پر از شیبهای تندی که تنها لندرور و پاترول از پس آن بر می آمد تمام شد و به پناهگاه رسیدیم. ساعت ۰۰:۴۰ بامداد سوم شهریور ۱۴۰۲٫ حرکت به سمت قله آغاز شد، شلوغ بود، چراغ قوه ها را روشن کردیم؛ به دانه های تسبیحی شبیه شدیم که کنار هم قرار گرفتند، تلاقی نور ستاره ها و نور مصنوعی چراغ، زیبا بود و چشم نواز!
به علت ازدحام جمعیت، حرکت به کندی انجام می شد، ما کم کم به قله نزدیک می شدیم و خورشید هم به پهنای آسمان! ساعت ۷:۴۰ به قله مقدس سلطان ساوالان رسیدیم. صبح روزِ صعود، میهمان طلوع بودیم، طلوعِ مشهورِ ساوالان! سجده شکر به جا آوردیم برای دیدن این همه زیبایی و مهرِ پروردگار…
در زمانهای قدیم افرادی که برای اولین بار قصد صعود به قله سلطان ساوالان را داشتند به آنها می گفتند هر خواسته ای داشته باشی و نیت کنی پس از فتح قله برآورده و ختم به خیر می شود و اهالی و عشایر بومی منطقه نیز نذورات و قربانی خود را به سبلان مقدس تقدیم میکردند.
براساس این گزارش؛ سبلان از کوههای مرتفع ایران است که در شمال غرب کشور و در استان اردبیل قرار دارد. این کوهستان که شهرت جهانی دارد با ارتفاع ۴۸۱۱ متری سومین قله بلند ایران پس از دماوند و علمکوه بوده و یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. در بالای قله آن دریاچه کوچک و زیبایی قرار دارد و وجود این دریاچه و آبگرم های طبیعی در دامنه کوه گردشگران و کوهنوردان را جذب می کند. سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران “ساوالان”خوانده می شود. «ساوالان» به معنی «گیرنده پیام» یا«گیرنده وحی» است و این می تواند به خاطر روایت گوشه نشینی سی ساله زرتشت در این کوه باشد، سَوَلون هم به معنای “آشیانه بلند برف” است.کوه سبلان در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی مشکینشهر واقع است.