به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانون سردفتران و دفتریاران، در این یادداشت آمده است:
بسمالله الرحمن الرحیم
شهادت، والاترین مقام بندگی و نهایت ایثار در راه حق است. شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، از اقشار مختلف جامعه برخاستند و هر یک در مسیر تخصص و مسئولیت خود، با نثار جان، رسالت خود را به بهترین شکل ادا کردند. در میان این قافلهی نورانی، شهدای حقوقدان جایگاه ویژهای دارند؛ آنان که قلم را همچون شمشیر برّان در راه عدالت به کار گرفتند و در مسیر احقاق حق، تا پای جان ایستادند.
قضاوت و شهادت؛ دو سوی یک مسیر الهی
حرفهی حقوق و قضاوت، همواره با مسئولیتی سنگین همراه است. قاضی و حقوقدانی که بر مبنای عدالت و احکام الهی حکم میدهد، نهتنها با دعاوی و پروندههای قضایی سر و کار دارد، بلکه در صف مقدم مقابله با ظلم، فساد و انحراف ایستاده است. همین ایستادگی و پایبندی به اصول الهی، بسیاری از حقوقدانان را در معرض خطر قرار داد و برخی از آنان را تا مقام والای شهادت رساند.
شهدای حقوقدان، از جمله شهیدان قاضی مقیسه و قاضی رازینی، نماد این حقیقت بودند که راه عدالت، با خون و مجاهدت همراه است. این بزرگواران، در دوران خدمت خود با گروهکهای تروریستی، مفسدان اقتصادی و دشمنان قسمخوردهی انقلاب اسلامی مواجه شدند، اما هرگز از مسیر حق عقبنشینی نکردند. آنان جان خود را در راه حفظ امنیت حقوقی و قضایی کشور فدا کردند تا ملت ایران در سایهی عدالت، آرامش و امنیت داشته باشد.
چرا شهدای حقوقدان مهماند؟
شاید در نگاه نخست، شهادت را بیشتر در میدانهای جنگ تصور کنیم، اما حقیقت این است که جهاد، ابعاد مختلفی دارد. حقوقدانان و قضاتی که در برابر مفسدان و دشمنان نظام ایستادند، در جبههای دیگر، همان جبههی عدالتخواهی، جان خود را نثار کردند. آنان به ما نشان دادند که مبارزه با ظلم و فساد، تنها در سنگرهای نظامی نیست، بلکه در دادگاهها، دفاتر حقوقی و میدانهای دفاع از حقوق ملت نیز جریان دارد.
شهدای حقوقدان، مدافعان عدالت بودند؛ آنان که قلم و علم خود را نه برای منافع شخصی، بلکه برای اقامهی عدل به کار گرفتند. شهادت آنان، یادآور این حقیقت است که مسیر اجرای عدالت، مسیری پرخطر اما مقدس است.
حرفهی حقوق و قضاوت، همواره با مسئولیتی سنگین همراه است. قاضی و حقوقدانی که بر مبنای عدالت و احکام الهی حکم میدهد، نهتنها با دعاوی و پروندههای قضایی سر و کار دارد، بلکه در صف مقدم مقابله با ظلم، فساد و انحراف ایستاده است. همین ایستادگی و پایبندی به اصول الهی، بسیاری از حقوقدانان را در معرض خطر قرار داد و برخی از آنان را تا مقام والای شهادت رساند.
شهدای حقوقدان، از جمله شهیدان قاضی مقیسه و قاضی رازینی، نماد این حقیقت بودند که راه عدالت، با خون و مجاهدت همراه است. این بزرگواران، در دوران خدمت خود با گروهکهای تروریستی، مفسدان اقتصادی و دشمنان قسمخوردهی انقلاب اسلامی مواجه شدند، اما هرگز از مسیر حق عقبنشینی نکردند. آنان جان خود را در راه حفظ امنیت حقوقی و قضایی کشور فدا کردند تا ملت ایران در سایهی عدالت، آرامش و امنیت داشته باشد.
چرا شهدای حقوقدان مهماند؟
شاید در نگاه نخست، شهادت را بیشتر در میدانهای جنگ تصور کنیم، اما حقیقت این است که جهاد، ابعاد مختلفی دارد. حقوقدانان و قضاتی که در برابر مفسدان و دشمنان نظام ایستادند، در جبههای دیگر، همان جبههی عدالتخواهی، جان خود را نثار کردند. آنان به ما نشان دادند که مبارزه با ظلم و فساد، تنها در سنگرهای نظامی نیست، بلکه در دادگاهها، دفاتر حقوقی و میدانهای دفاع از حقوق ملت نیز جریان دارد.
شهدای حقوقدان، مدافعان عدالت بودند؛ آنان که قلم و علم خود را نه برای منافع شخصی، بلکه برای اقامهی عدل به کار گرفتند. شهادت آنان، یادآور این حقیقت است که مسیر اجرای عدالت، مسیری پرخطر اما مقدس است.
میراث ماندگار شهدای حقوقدان
امروز، بیش از هر زمان دیگری، جامعهی حقوقی کشور نیاز دارد که راه و سیرهی این شهدا را الگوی خود قرار دهد. قوهی قضائیه، وکلای متعهد، سردفتران و دفتریاران، همه باید در مسیر عدالت، استقامت داشته باشند و نگذارند که دشمنان داخلی و خارجی، خدشهای به نظام قضایی کشور وارد کنند.
همچنین، جوانان حقوقدان باید بدانند که این مسیر، فقط یک شغل و حرفه نیست؛ بلکه یک رسالت است. همانطور که شهیدان حقوقدان نشان دادند، حقوقدان واقعی کسی است که تا پای جان، از حقیقت و عدالت دفاع کند.
برگزاری یادوارهی شهدای حقوقدان تهران، بهویژه در راستای کنگره ملی ۲۴۰۰۰ شهید پایتخت، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمانهای این شهدا. ما، بهعنوان اعضای جامعهی حقوقی، وظیفه داریم که راه آنان را ادامه دهیم و با پاسداری از عدالت و قانون، اجازه ندهیم که خون این عزیزان هدر رود.
باشد که در این مسیر، خداوند ما را ثابتقدم بدارد و روح بلند شهدای حقوقدان، شفیع ما در دنیا و آخرت باشد.
امروز، بیش از هر زمان دیگری، جامعهی حقوقی کشور نیاز دارد که راه و سیرهی این شهدا را الگوی خود قرار دهد. قوهی قضائیه، وکلای متعهد، سردفتران و دفتریاران، همه باید در مسیر عدالت، استقامت داشته باشند و نگذارند که دشمنان داخلی و خارجی، خدشهای به نظام قضایی کشور وارد کنند.
همچنین، جوانان حقوقدان باید بدانند که این مسیر، فقط یک شغل و حرفه نیست؛ بلکه یک رسالت است. همانطور که شهیدان حقوقدان نشان دادند، حقوقدان واقعی کسی است که تا پای جان، از حقیقت و عدالت دفاع کند.
برگزاری یادوارهی شهدای حقوقدان تهران، بهویژه در راستای کنگره ملی ۲۴۰۰۰ شهید پایتخت، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمانهای این شهدا. ما، بهعنوان اعضای جامعهی حقوقی، وظیفه داریم که راه آنان را ادامه دهیم و با پاسداری از عدالت و قانون، اجازه ندهیم که خون این عزیزان هدر رود.
باشد که در این مسیر، خداوند ما را ثابتقدم بدارد و روح بلند شهدای حقوقدان، شفیع ما در دنیا و آخرت باشد.