به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانون سردفتران و دفتریاران، طمع، حالتى است که انسان را به ورطه محرمات مى کشد و از رحمت واسعه حق محروم مى کند و ملکوت وجود آدمى را به ظلمت و تاریکى آلوده مى نماید و از انسان منبع شرّ و خطر مى سازد و شقاوت دنیا و آخرت را براى بشر به ارمغان مى آورد.
قرآن مجید در آیه سى و دوم سوره مبارکه احزاب «۱» طمع را ثمره مرض قلب مى داند. قلبى که از نور معرفت و ایمان به خدا و انبیا و اولیا محروم است، خواهى نخواهى گرفتار حالات ابلیسى گوناگون از جمله حالات خطرناک طمع است. قرآن مجید در سوره مبارکه مدثّر مى فرماید: این گونه افراد هرچه از نعمت هاى مادّى برخوردار شوند باز سیر نشده و طمع در اضافه شدنش دارند که البته این طمع باعث مى شود، آدمى از حدود و مرزها و مقررات الهى تجاوز کرده و دست تعدى به حقوق حقّه مردم دراز کند!
طمع به مال مردم، طمع به حقوق اجتماعى جامعه، طمع به بیش از مقدرات حق که در رابطه با سعى و کوشش انسان است در گروه و دسته طمع منفى است که مورث بدبختى دنیا و آخرت است باید از آن پرهیز کرد.
کاتبان بالعدل (سردفتران و دفتریاران) که مدافعان حقوق اجتماعی و حقوق مادی و معنوی شهروندان هستند نمی توانند به این حقوق طمع کنند چون وقتی آنها هستند یعنی سودجویان به اموال و دارایی های شهروندان اعم از مادی و معنوی نمی توانند طمع کنند و تمامی اسناد و مدارک شهروندان اعم از قراردادها، تعهدات، تضمین ها و مالکیت آنها بر دارایی هایشان را ثبت می کنند. لذا خود نیز آلوده به طمع نباید باشند تا عنوان کاتب بالعدل همچنان برای شهروندان محترم و پاک باقی بماند.
