بهترین رئیس ادوار اتحادیه جهانی سردفتران درگذشت | درباره سردفتر ایتالیایی بیشتر بدانید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانون سردفتران و دفتریاران، اتحادیه جهانی سردفتران با ابراز تاسف از درگذشت رئیس اسبق این اتحادیه و یکی از بهترین روسای ادوار خود، سردفتر ایتالیایی Giancarlo LAURINI خبر داد.

اتحادیه جهانی سردفتران طی پیامی نوشت:  از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ رئیس UINL بود و تا به امروز نقش مهم و موثری در حیات اتحادیه داشت. ما به این «شخصیت» بزرگ سردفتر جهانی ادای احترام می کنیم. نام او در خاطره همه ما حک خواهد شد.

*نگاهی به دوران حرفه ای او:

جیانکارلو لورینی (۲۰۰۵-۲۰۰۷) به ویژه در توسعه روابط داخلی بین دفتر اسناد رسمی و روابط خارجی با سازمان‌های بین‌المللی بسیار فعال بود و در نتیجه سهم عمده‌ای در تحکیم حضور دفتر اسناد رسمی به زبان لاتین در صحنه جهانی داشت.

او در سال ۱۹۳۸ در تیتو، در استان پوتنزا، از پدری ایتالیایی و مادری پاراگوئه ای متولد شد و در سال ۱۹۶۹ در ناپل سردفتر شد.وی تالیفات علمی و حرفه ای متعددی دارد، استاد حقوق بازرگانی در دانشگاه فدریکو دوم ناپل، بود که قدیمی ترین دانشگاه دولتی جهان است.

وی همچنین موسس مجله NOTARIATO و ناظر چندین سری سرمقاله برای گروه Wolters Kluwer بود.

لورینی در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی شرکت داشت، عضو پارلمان ایتالیا، عضو شورای ملی اقتصاد و کار، کمیسر سازمان ملی حسابداران نخبه و همچنین ریاست کمیته حرفه‌های ایتالیا بود.

رئیس شورای ملی دفتر اسناد رسمی ایتالیا از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ و از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳، او همواره ارادت خود را به دفتر اسناد رسمی ایتالیا با مشارکت و تعامل با اتحادیه جهانی سردفتران ثابت کرده است.

یکی از پیشنهادهای او در سال ۱۹۹۲ ایجاد دبیرخانه اداری اتحادیه جهانی سردفتران در رم بود که به اتفاق آرای شورای ملی اسناد رسمی تصویب شد و ریاست این مجموعه را هم برعهده گرفت.

از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲، دبیر و مشاور UINL بود. او در سال ۲۰۰۴ در مکزیکوسیتی برای دوره سه ساله ۲۰۰۵-۲۰۰۷ به عنوان رئیس انتخاب شد. سه سال فعالیت سخت که طی آن، لورینی بیش از ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر (شش بار دور دنیا) در هر قاره سفر کرد و از نزدیک با پیچیدگی واقعیت های مختلف حرفه ای آشنا شد.

لورینی سپس وظایف مهم دیگری را در UINL بر عهده گرفت و بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ رئیس شورای اسناد رسمی اتحادیه اروپا (CNUE) بود.

او هرگز عشق و تعهد خود به UINL را ترک نکرد، حتی در سال‌های پس از ریاست و زمانی که در سال ۲۰۱۰ به ریاست دفتر اسناد رسمی ایتالیا بازگشت. همان انرژی انسانی و سازمانی که خود او با سخاوت فراوان داده بود.